“ตุ๊กตาดินยิ้ม” มีแหล่งผลิตในหมู่บ้านป่าตาล หมู่ 4 ตำบลสันผักหวาน  ในอดีตชาวบ้านมีอาชีพการปั้นดินมาก่อนหลายชั่วอายุคน เช่น การปั้นอิฐมอญ(ดินกี่), คนโฑ , แจกัน , ออมสิน สืบทอดมาจากบรรพบุรุษมาแทบทุกหลังคาเรือน  ปัจจุบัน คงเหลือการปั้นอิฐมอ , คนโฑ เพียงไม่กี่ราย เพราะประสบกับปัญหาทางด้านการตลาด  ประกอบกับเทคโนโลยีมีความก้าวหน้ามากขึ้นและความเจริญทางด้านวัตถุเริ่มกระจายเข้ามาในกลุ่มคนวัยทำงาน  และกลุ่มหนุ่ม-สาวมีโอกาสเล่าเรียนในระดับที่สูงขึ้น ทำให้สามารถเลือก ประกอบอาชีพหรืองานตามที่ตนเองมีความถนัดทำให้การประกอบ เกี่ยวกับการปั้นลดน้อยลงไป และหันไปประกอบอาชีพอื่นแทน

      ต่อมาได้มีการพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์เพื่อขยายการตลาดให้กว้างขึ้น  โดยมีการออกแบบผลิตภัณฑ์ในรูปแบบต่าง ๆ เช่น ตุ๊กตารูปคนหรือสัตว์ในอิริยาบถต่างๆ ลักษณะที่โดดเด่นของเครื่องปั้นดินเผาบ้านป่าตาล คือ ใช้เนื้อดินเหนียวผสมทรายปั้น และเผาโดยไม่มีการเคลือบน้ำยา การออกแบบท่าทางรูปแบบผลิตภัณฑ์มีเอกลักษณ์เฉพาะบุคคล  ขึ้นอยู่กับจินตนาการ ความคิดของช่างปั้น ทำให้ผลิตภัณฑ์ที่ออกมามีลักษณะอิริยาบถที่ต่างกันไป  แต่มีอัตลักษณ์ที่โดดเด่นเหมือนกันทุกชิ้นนั่นก็คือ “รอยยิ้ม”  และทุกชิ้นปั้นด้วยมือ  ไม่ใช้เครื่องจักรหรือแบบพิมพ์ใด ๆ   อาจเรียกได้ว่าเป็นตุ๊กตาที่มีชิ้นเดียวในโลก  เป็นที่สนใจและรู้จักของชาวไทยและชาวต่างชาติ 

      ปัจจุบันได้มีการจัดตั้ง “กลุ่มประติมากรรมดินเผาบ้านป่าตาล”  เป็นการรวมกลุ่มผู้ผลิตงานปั้นในหมู่บ้านเพื่อสร้างมาตรฐานของผลิตภัณฑ์และความเข้มแข็งของชุมชน    นอกจากนี้ยังเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบและเป็นศูนย์การเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นให้แก่เด็กนักเรียนและผู้ที่สนใจในศิลปะการปั้นได้เข้ามาศึกษาและสืบทอดต่อไป